Zeeschouw
De zeeschouw of Hoornse schouw is een vissersschip dat ontstaan is aan het einde van de 19e eeuw. De zeeschouwen is een platbodem en hebben alle sterk uitwaaiende zijden, in tegenstelling met de binnenschouwen, dit wil zeggen een smaller vlak; naar verhouding zijn ze veel breder op de knik. Hierdoor en door de grote breedte wordt een stijf schip verkregen met een rustige ligging in ruw water. Na de afsluiting van de zuiderzee in 1932 kwamen deze schepen sterk op. Ze waren vooral in Hoorn en Enkhuizen populair, maar werden ook door vele andere vissers besteld. Schepen als de botter, kwak en kotter waren na de afsluiting niet meer rendabel. Ze zijn vooral in ijzer en staal gebouwd, maar ook houten schouwen kwamen voor. Ze werden vaak meteen van een hulpmotor voorzien.
Waar wordt de zeeschouw gemaakt?
De zeeschouwen die aan de Hollandse wal werden gebouwd, onder andere bij Van Goor in Monnickendam, vertonen over het algemeen meer zeeg dan de Friese, terwijl hun voordek wat meer oploopt waardoor ze een wat gedrongen indruk maken. Bij de Lemster schouw is het tuig wat hoger en slanker.